ನವಿಲುಗರಿ

ಕನ್ನಡ

ಧನ್ಯವಾದಗಳು ಶೋತೃವೆ ನಿನಗಿದೋ ವಂದನೆ

ಕನ್ನಡವದು ಕಬ್ಬಿಣದ ಕಡಲೆಯಲ್ಲ ಕಾಗಿನೆಲೆಯಾದಿ

ಕೇಶವರಾಯನ ಕಾಲದಿಂ ಮನುಕುಲವ ಉಧ್ದರಿಸಿದ

ಭಾಷೆಯದು ಅಪ್ಪುಮುದ್ದಾಡು ಮುದದಿಂದೀಭಾಷೆಯ

---

ಆಸ್ಥಾನ ನರ್ತಕಿ

ಯಾರೂ ಕಾಣರಂದು ಕಾಡಿನ ನಡುವೆ

ಅವಳಿಗೆ ಮುತ್ತಿಟ್ಟೆ ಸಾವಿರ ಕಂಗಳವು

ನಮ್ಮನೀಕ್ಷಿಸುತಿದ್ದುದ ನೋಡಿ ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದೆ

ಕೆಲ ಕಣ್ಣುಗಳು ನನಗೂ ದಕ್ಕಿದವು

ಹೊಸ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಂತೆ

ದಟ್ಟ ಕಾನನದ ನಡುವೆ

ಛಟ್ಟೆಂದು ನೊಡಿದರೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬೀಳದ

ನವಿಲ ಕಂಗಳ ರಾಶಿ

ವನದೇವತೆಯ ಆಸ್ಥಾನ ನರ್ತಕಿ ಕಳಚಿಟ್ಟ

ಉಡುಪು ಕದ್ದು ತಂದಿರುವೆನಾನು

---

ಪ್ರೇಮ

ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿತ್ತು ನನ್ನ ಬಿಂಬ

ಗೆಳೆಯಾ ನನಗರಿವಿಲ್ಲದೇ

ನೀ ತುಂಬಿದ್ದೆ ನನ್ನ ಹ್ರದಯಾ

ಆಗಿಹೋಯಿತು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮದ ಪ್ರಳಯ

---

ಸಾವಿಗೆ ಶೃಂಗಾರ

ಪ್ರೀತಿಗೆಲ್ಲಿ ಜಾಗ

ಅದರಲ್ಲಿರುವುದು ಬರೀ ತ್ಯಾಗ

ಕೊನೆಯುಸಿರು ನಿನ್ನ ತೋಳಲ್ಲಾದರೆ

ಸಾವಿಗೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ಶೃಂಗಾರದ ಸಂಭ್ರಮ

---

ಬಾಳು

ಜರೆದ ಮಾನವರ ಜರಡಿ ಮಾಡಿ

ಭಂಡನೆಂದವರ ಬರಿ‌ದಂಡವೆಂದು

ನಡೆ ಮುಂದೆ ನಡೆ ಮುಂದೆ‌ ನೀ ಹಿಂದೆ‌ನೋಡದೆ

ಕರೆಯದೇ ಬಂದವರು ಕರಗಿ ಹೋಗುವರು

ಉರಿದು ಹೋಗದಿರು ಓ ಮರುಳ

ಬಂದ ದಾರಿಯ ಪರಿಚಯವಿಲ್ಲದೆ ಕಳೆದು ಹೋದವರೇ ಹೆಚ್ಚು.

ಇರುವುದೆಲ್ಲವ ಬಿಟ್ಟು ಇರದುದರೆಡೆಗೆಂಬಂತೆ

ತನ್ನಲ್ಲದಕ್ಕೆ ಹವಣಿಸುವದು ಬಿಟ್ಟು ಬೆನ್ನಟ್ಟು ಅನ್ನದ ದಾರಿಯ,

ನೋಡು ನೀ ಹೆತ್ತವರ ಮೋರೆಯ

✍🏻ವಿನುವೇದ

---